Αφήσατε μια τρύπα στο χαμόγελο
μία κερκόπορτα το δάκρυ να εισβάλλει
καμία αντίσταση,τήν κάνατε
την άσκοπη ζωή σας καρναβάλι.
Γελάνε οι δρόμοι τα παπούτσια μου
σαρανταέξι νούμερο μεγάλα
βροχή η δίψα, μα δε μπόρεσα
να πιω ούτε μια στάλα.
Χάθηκα στη γιορτή του δωματίου μου
μα τώρα πάμε γι άλλα.
Μέσ΄την καρδιά μου έχω μιά πίκρα που δε λέγεται
κ΄έναν αιώνα πιό βαρύ κι από τα σίδερα
ώρα μηδέν μια κοινωνία που φλέγεται
και ξεγελάει την πείνα της μ΄αντίδωρα.-
Βλάσης Ταβαμπής
ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΌΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ-ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΕΤΑΙ
ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΕΤΕ ΌΤΙ Η ΠΟΊΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΉ ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ ;
*** Πίνακας :" Επίγειος Άγγελος "
του Μιχάλη Μηναριτζόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου